- fabellator
- fabellātor, ōris, m. (fabellor) = 1) μυθολόγος, Gloss. III, 335, 20 u. 530, 73. – 2) = sermocinator, Gloss. II, 579, 35.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
fabellator — † fabellator Obs. 0 [as if a. L. *fābellātor, f. fābella, dim. of fābula story.] 1656–81 in Blount Glossogr. in Ash … Useful english dictionary